Weer alleen maar zonnig vandaag.

Vanmiddag op de piste voor de 2e keer een nederlander gehoord en ik zat bij 2 belgen in de lift. Het is natuurlijk ook carnavals vakantie nu in Nederland. Veel Engelsen (niet de zuipende want die zitten waarschijnlijk in Frankrijk) en Canadezen (ook de frans sprekende uit het oosten van Canada) hier. Ben nog 3 gasten achterna gegaan die bij mij in de lift zaten, die het gebied wel een beetje goed kenden meende ik te horen, uiteindelijk ergens door het bos gegaan met niet al te beste omstandigheden, maar wel leuk. Dat zijn toch dingen die je moet weten. Daarna op een pad met buckels beland in het bos. Gelukkig stond er op een gegeven moment wel een bordje "Cliff" en ben ik maar een paar meter er boven langs gegaan. Nog even zitten kijken of iemand het aandurfde, maar het was ook niet te doen. De cliff was nu niet zo hoog, maar er lag echt te weinig sneeuw en dus veel rotsen.
Aan het einde van de dag toch maar eens geprobeerd om de dalafdaling te doen, want we hadden de hele week daar al snowboarders zien lopen i.v.m. de vlakte, maar het was eigenlijk goed te doen, als je maar vaart hebt. Je moet dan wel de "slow zone" borden negeren. Sunshine is sowieso wel apart. Als je aankomt zie je niet echt pistes. Je wordt eerst met een gondel door de bergen gevoerd naar het eingelijke gebied.
Mijn vriendin zit nu in de bus naar het hostel toe, dus kan nu weer eens met een vrouw in 1 bed slapen i.p.v. een snurkende man. ;-) Hopelijk kan ze wel slapen, want het is hier bloedheet in de kamer. De verwarming kan niet afzonderlijk afgezet worden, dus het raam staat 24 uur per dag open. Niet echt goed voor het milieu, maar daarentegen steun ik wel mishandelde canadezen vrouwen door hier te zitten. Al mijn geld betaald aan het hostel wordt in de stichting YWCA gestopt. Ook wel leuk, op de pistes zijn er toiletten die geen/weinig (was me niet helemaal duidelijk) gebruik maken van water, maar bij het eten blijven ze maar water schenken, wat veelal niet opgedronken wordt.
Nadeel van een open raam is trouwens ook dat je die trein hoort die toetert als deze de spoorwegovergang nadert. Of die griet met die irritante lach die hier onder het raam staat te roken, maar ja kan moeilijk in een hostel vragen om stil te zijn als ik al om 21:30 in mijn nest lig. Met oordoppen en vermoeidheid kom je al een heel eind.
2 opmerkingen:
Ha, eindelijk weer met z'n tweeën boarden! Alles goed gegaan, Anne?
Nog een leuk nieuwtje: Djoy kan sinds een uurtje zelf op t lieveheersbeestje klimmen! Knap he, heb t op video...
Toedeloe!
Ha Micko,
kon er wel op rekenen dat het de dag ná mijn vertrek zou gaan sneeuwen....
veel ´faceshots´ (vrij interpreteerbaar) gewenst voor jou én AM.
Jeroen
Een reactie posten