6e poederdag

Vandaag de 6e achtereenvolgende poederdag gehad. Helaas de laatste dag voor ons. Na een moeizame start (geen heli-boarden) is het toch een goede laatste dag geworden. Wegens lawinegevaar (waarschijnlijk, gezien de vele knallen die we hoorden) waren wel wat bovenste liften gesloten, maar we hebben genoeg verse poeder kunnen vinden. Vooral tussen de bomen in de buurt van de Crystal Chair, maar dat is wel erg vermoeiend, dat houd je geen uren vol. Uiteindelijk via "Spanky's Ladder", een kleine traverse en een stukje lopen, in de powder bowls op Blackcomb gekomen en daar wel af en toe knie diepe poeder gevonden. Lekker!

Als laatste nog even de Peak to Peak gondel van Blackcomb naar Whistler genomen en daar nog een beetje op de piste gespeeld.

Nog even de laatste lift omhoog. Alleen kwamen we op een vlak stuk uit, waar we dus een heel stuk tot onze knieen in de diepe sneeuw moesten lopen.

Ach ja, tijd rekken om langer in de sneeuw te blijven!
De pistes kunnen ze hier trouwens niet echt bijhouden, velen zijn niet geprepareerd. Op zich niet zo erg, want dan ligt er wel poeder. Alleen als er veel mensen overheen zijn gegaan vormen zich er wel erg snel (grote) hopen. Dat was wel het voordeel van de andere door ons bezochte gebieden, minder liften en minder groot en dus minder pistes. Je kon echter wel overal naar beneden, dus de poeder was minder snel verspoord. Ieder vond wel z'n eigen stukje. Whistler is natuurlijk wel erg populair en dus een stuk drukker. Het is ook een groot terrein, de locals zullen de onverspoorde stukken wel weten te vinden, maar daarvoor zijn we er weer te kort. Je moet er een keer geweest zijn, maar als (of lees: wanneer) we nog een keer naar Canada gaan zouden we voor de andere gebieden gaan. Die liggen verder af van hoe het in de Alpen is. Ook heeft Whistler wat nattere sneeuw dan meer landinwaarts.