Powderstress

Vanmorgen ging om 7:00 de wekker. Gelijk uit bed gegaan om te kijken of de voorspelligen juist waren. Ja hoor, verse sneeuw vannacht! Even op internet gekeken hoeveel...16 cm dus. Zorgen dat we op tijd bij de liften zijn. De liften gaan hier om 8:30 open, maar gezien de Powderstress (dat is het juiste woord, Lems) waren we er op tijd, 8:15. Gelukkig maar, want ze gingen net open. Boven aangekomen waren de bovenste liften nog niet open, dus eerst maar een paar afdalingen vanaf het middenstation gemaakt. Helaas was het weekend, dus was het wat drukker, maar toch genoeg poeder kunnen rijden.

Zoals op de bordjes bij de liften staat "No friends on a powderday!". Alhoewel hier niemand staat te dringen bij de liften. De bovenste liften draaiden op een gegeven moment wel, maar nog niemand kon instappen. Iedereen twijfelde dus, gaan we daar in de rij staan zodat we als eerste strepen in de poeder kunnen zetten of pakken we toch de andere lift die wel open is, want daar ligt ook nog genoeg poeder. Powderstress dus!
Net voor de lunch nog even in mijn 1tje een tree run gedaan, "Sometimes, I get carried away". Uit het niets kwam ik nog iemand tegen waarvoor ik moest uitwijken, dus nog even een boompje meegepakt. Ik heb wat met bomen deze vakantie.

Na de lunch was er toch wel veel verspoord. De sneeuw lijkt hier ook het meest op de sneeuw die we kennen uit Europa, wat natter dus, gezien het feit dat Whistler dicht bij de zee ligt. Je krijgt dus snel hopen als het verspoord is. Uiteindelijk toch nog plekjes gevonden, net aan de rand van en net buiten de boundary.

Wel zo safe mogelijk natuurlijk. We rijden sowieso bijna altijd met een lawinepieper, shovel en sonde.
Het weer is nu rustig, maar de verwachtingen zijn dat het vannacht weer gaat sneeuwen.